جوادیه
«جوادیه»؛ تهرانِ من در گذر زمان
نمایش جوادیه فرصتی است که ما را از تونل تاریک زمان عبور می دهد؛ فرصتی برای هم‌نشینی با آدم‌های دهه شصت، با عاشقان سینه‌چاک سینما که رؤیای دیدن «نفس عمیق» یا «هامون» روی پرده را داشتند، با راننده‌تاکسی‌هایی که در دل خیابان‌های خاک‌گرفته عاشق تهران و محله‌هایش بودند، و با دختری به نام مرجان؛ که با دلهره از علایقش می‌گوید، و می‌داند اگر سرش را بالا بیاورد، کارش با کلانتری ۱۷ خواهد بود. «جوادیه» در حقیقت تهرانِ ماست در گذر زمان؛ شهری زنده و زخمی که در آینه‌ی صحنه به یادمان می‌آورد چه بودیم و چه شدیم.
«جوادیه» نخستین تجربه کارگردانی احمدرضا حجارزاده است؛ تجربه‌ای جسورانه که با تکیه بر متن کهبد تاراج، ما را به قلب محله‌ای می‌برد که هنوز هم صدای آدم‌هایش از زیر خاک برمی‌خیزد. مردگان این محله، دغدغه‌های امروز ما را بازمی‌گویند؛ گویی هنوز می‌پرسند چرا ساکت شدیم؟ چرا دیگر عاشق نمی‌شویم؟ این پرسش‌ها مانند پچ پچه ای در همهمه امروز، سالن و تماشاگر را در میان گذشته و اکنون سرگردان می‌کند.
این نمایش، فراتر از یک روایت محلی است. هم صدای تهران است، هم نوای یک نسل، هم مرثیه‌ای برای شهری که هر روز در حال تغییر است و هم سرودی برای خاطره‌هایی که هنوز نفس می‌کشند. زبان ساده و گفتاری متن، با لحنی صمیمی و پر از خرده‌روایت‌ها، دیوار چهارم را می‌شکند و تماشاگر را از جایگاه منفعل به هم‌سفر شخصیت‌ها بدل می‌کند.
احمدرضا حجارزاده با بهره‌گیری از بازی‌های گروهی و صحنه‌ای مینیمال، کوشیده است فضایی خلق کند که هم نوستالژی و هم نقد اجتماعی را در خود جای دهد. او در نخستین گام کارگردانی‌اش نشان می‌دهد که روایت شهری می‌تواند همچنان زنده و الهام‌بخش باشد، اگر از دل تجربه زیسته و با باور به اصالت مکان و آدم‌ها بر صحنه بیاید.
نمایش «جوادیه» به قلم کهبد تاراج نوشته شده و کارگردانی آن را احمدرضا حجارزاده بر عهده دارد. در این اثر، صادق فخاری، هلیا خادم، شایان طرقه و امیرعباس حیدری نقش‌آفرینی می‌کنند. حسین کشفی‌اصل به عنوان مجری طرح حضور دارد و طراحی صحنه و لباس توسط زیبا موسوی انجام شده است. طراحی گریم بر عهده‌ی مژگان شرطی بوده و نور و ویدیو را علی شاه‌صفی طراحی کرده است. ساناز دریایی طراحی پوستر، بروشور و عکاسی را بر عهده داشته و تیزر نمایش را احسان رأفتی ساخته است. در کنار این‌ها، سپهر طلوع‌دل به عنوان دستیار اول کارگردان، و سوگند زارع لواسانی به عنوان دستیار دوم کارگردان و منشی صحنه همکاری داشته‌اند. همچنین مدیریت تبلیغات مجازی بر عهده‌ی امیر پارسائیان مهر و مدیریت صحنه بر دوش شهرام کاشی بوده است.
جوادیه» تنها یک نمایش نیست؛ آینه‌ای است که ما را به پرسشی عمیق فرا می‌خواند: اگر گذشته هنوز زنده است، چرا امروز خاموش مانده‌ایم؟ چرا سکوت کرده‌ایم؟ چرا دیگر عاشق نمی‌شویم؟
8:20
